Paros – Lefkes
Door: Paul & Urs
Blijf op de hoogte en volg Paul & Ursula
05 September 2009 | Griekenland, Páros
We hebben de plaatsnaam gisteren al even laten vallen: Lefkes.
Tijdens de Turkse bezetting aangewezen als hoofdstad van het eiland. Dus daar moesten we vandaag maar eens naar toe.
Nu zou je zeggen dat - als je om 10 uur vertrekt - je er redelijk bijtijds bij bent. Nou, wat de temperatuur betreft dus mooi niet. De wind is blijkbaar nog steeds met vakantie, want de temperatuur liep in rap tempo omhoog. Maar wij hebben ons niet laten kennen. Tempo aangepast en veel de schaduw opgezocht. En regelmatig even zitten. Naar een zitplaats hoef je nooit ver te zoeken, want er staat altijd wel een bankje. En als dat er niet is, dan is er wel een stoepje of een stenen muurtje.
Lefkes bleek een lief plaatsje te zijn. Vooral het oude deel was heel fotogeniek. Niet dat we er echt bijzondere dingen hebben aangetroffen, maar de Griekse plaatjes stuiterden over ons netvlies. We hebben genoten!
De weg naar het oude deel van de stad werd door een handgeschilderd bord aangegeven.
Op een klein terrasje, midden in het oude stadsdeel, hebben we een frappé genomen. Tenminste, het werd als zodanig verkocht door een wat oudere vrouw. Nu had zij waarschijnlijk iets gehoord over zuinige Nederlanders, dus heeft ze vast en zeker gedacht dat wij het wel lekker zouden vinden als ze niet zoveel koffie gebruikte.
Nu zijn we inmiddels wel wat gewend. In Nederland is ook niet ieder bakkie even lekker, maar dit sloeg alles. Water met een kleurtje. Het traditionele glas water, wat we er wél bij kregen, smaakte nog beter.
Niet zeuren, de prijs was er ook naar. Bijna de goedkoopste frappé die we gekocht hebben……
Er wordt behoorlijk gerenoveerd in Lefkes, maar dat er nog wel wat werk te doen is, bewijst één van de foto’s wel.
Op een gegeven moment werd het toch echt te gortig. Hadden we de afgelopen dagen aardig wat trappen weten te ontwijken …. we moesten er vandaag toch echt weer aan geloven. Het zweet gutste van ons af.
We hebben deze vakantie nog maar zelden zo’n gemakkelijke beslissing hoeven te nemen: snel naar het strand!
Ook daar was het warm, maar je kon tenminste enige verkoeling in het water zoeken. Dan moet je niet in het ondiepere gedeelte blijven of aan de oppervlakte, want dan wordt je alleen maar nat ….. Je zal toch echt wat dieper moeten om een beetje frisheid aan je lijf te voelen.
Paul mocht nog even zijn kunsten als opa vertonen. Een jongetje – 1 week jonger dan onze kleinzoon Senn – was in het water aan het spelen met zijn moeder. Nou ja, spelen… Echt leuk leek hij het niet te vinden. Wij zaten toevallig ook met onze billen in het water, dus Paul begon op het water te slaan en een beetje te spetteren en gekke bekken te trekken. Het kind schaterde het uit en probeerde hem na te doen. Zijn moeder bedankte Paul, omdat zij (en de vader) het nog niet voor elkaar hadden kunnen krijgen om hem in het water aan het lachen te krijgen. En zo moeilijk is het toch echt niet …..
Redelijk bijtijds zijn we naar het appartement terug gegaan. Lekker douchen en in de schaduw op het terras bijkomen van alle emoties…
Terwijl we dit zitten te typen, is de zee als een spiegel. Er staat geen zuchtje wind en er is geen golfje te zien. Zelfs niet van een tussen Paros en Naxos passerende ferry.
Tijdens de Turkse bezetting aangewezen als hoofdstad van het eiland. Dus daar moesten we vandaag maar eens naar toe.
Nu zou je zeggen dat - als je om 10 uur vertrekt - je er redelijk bijtijds bij bent. Nou, wat de temperatuur betreft dus mooi niet. De wind is blijkbaar nog steeds met vakantie, want de temperatuur liep in rap tempo omhoog. Maar wij hebben ons niet laten kennen. Tempo aangepast en veel de schaduw opgezocht. En regelmatig even zitten. Naar een zitplaats hoef je nooit ver te zoeken, want er staat altijd wel een bankje. En als dat er niet is, dan is er wel een stoepje of een stenen muurtje.
Lefkes bleek een lief plaatsje te zijn. Vooral het oude deel was heel fotogeniek. Niet dat we er echt bijzondere dingen hebben aangetroffen, maar de Griekse plaatjes stuiterden over ons netvlies. We hebben genoten!
De weg naar het oude deel van de stad werd door een handgeschilderd bord aangegeven.
Op een klein terrasje, midden in het oude stadsdeel, hebben we een frappé genomen. Tenminste, het werd als zodanig verkocht door een wat oudere vrouw. Nu had zij waarschijnlijk iets gehoord over zuinige Nederlanders, dus heeft ze vast en zeker gedacht dat wij het wel lekker zouden vinden als ze niet zoveel koffie gebruikte.
Nu zijn we inmiddels wel wat gewend. In Nederland is ook niet ieder bakkie even lekker, maar dit sloeg alles. Water met een kleurtje. Het traditionele glas water, wat we er wél bij kregen, smaakte nog beter.
Niet zeuren, de prijs was er ook naar. Bijna de goedkoopste frappé die we gekocht hebben……
Er wordt behoorlijk gerenoveerd in Lefkes, maar dat er nog wel wat werk te doen is, bewijst één van de foto’s wel.
Op een gegeven moment werd het toch echt te gortig. Hadden we de afgelopen dagen aardig wat trappen weten te ontwijken …. we moesten er vandaag toch echt weer aan geloven. Het zweet gutste van ons af.
We hebben deze vakantie nog maar zelden zo’n gemakkelijke beslissing hoeven te nemen: snel naar het strand!
Ook daar was het warm, maar je kon tenminste enige verkoeling in het water zoeken. Dan moet je niet in het ondiepere gedeelte blijven of aan de oppervlakte, want dan wordt je alleen maar nat ….. Je zal toch echt wat dieper moeten om een beetje frisheid aan je lijf te voelen.
Paul mocht nog even zijn kunsten als opa vertonen. Een jongetje – 1 week jonger dan onze kleinzoon Senn – was in het water aan het spelen met zijn moeder. Nou ja, spelen… Echt leuk leek hij het niet te vinden. Wij zaten toevallig ook met onze billen in het water, dus Paul begon op het water te slaan en een beetje te spetteren en gekke bekken te trekken. Het kind schaterde het uit en probeerde hem na te doen. Zijn moeder bedankte Paul, omdat zij (en de vader) het nog niet voor elkaar hadden kunnen krijgen om hem in het water aan het lachen te krijgen. En zo moeilijk is het toch echt niet …..
Redelijk bijtijds zijn we naar het appartement terug gegaan. Lekker douchen en in de schaduw op het terras bijkomen van alle emoties…
Terwijl we dit zitten te typen, is de zee als een spiegel. Er staat geen zuchtje wind en er is geen golfje te zien. Zelfs niet van een tussen Paros en Naxos passerende ferry.
-
05 September 2009 - 17:18
Rob & Joke:
Lekker hoor zo'n bakkie en dat op jullie trouwdag!!!
Gefeliciteerd ! -
05 September 2009 - 19:35
Cees En Francien:
Jongens, het blijft maar komen. Weer zo'n prachtig eiland en wederom een boeiend reisverslag.
We genieten steeds met jullie mee. Het zal wel even voor ons afkicken zijn als jullie weer thuis zijn. Dan geen avontuurlijke tripjes en eilandje op en eilandje af en ook geen romantische stranden meer.
Maar ja aan alles komt een einde. Dan zijn jullie weer thuis en dat maakt alles goed.
Lieve groetjes en geniet nog maar zoveel mogelijk.
-
05 September 2009 - 19:51
Cor En Jantina:
Nou, 't toch wat heb je "altijd" wind op die eilanden, is 't ie naar Nederland gestuurd. Nog bedankt hoor! Takken van de bomen en slecht geslapen. Maar goed, je kan niet alles hebben. Jullie zoeken naar verkoeling en wij zoeken naar warmte. Nu, die hebben we gisteren gevonden, even lekker samen naar het Elysium.
Goede opleiding tot Opa genoten begrijp ik Paul? Hoe doe die Opa's dat toch. Ik verklap niets hoor.
Mooie foto's trouwens weer en trappetjes ja, je moet er wat voor over hebben om wat te zien. toch?...........
Wij zitten maar even binnen alhoewel het vandaag al weer redelijk weer was. Jullie nemen toch wel nog wat mooi weer mee?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
