nog 1 volle dag…..

Helaas nog maar 1 volle dag te gaan. Als dat net zo’n dag wordt als vandaag dan zal het afscheid van deze vakantie nog minder makkelijk zijn. Want wat was het lekker vandaag! De beloofde bewolking was in geen velden of wegen te bekennen, dus op het strand was het verrukkelijk. Een beetje wind, wat golfjes, alles wat een mens kan wensen.
Gisteravond hebben we Alonia (een restaurant niet ver van het appartement) weer een kans gegeven. We zijn allebei absoluut niet teleurgesteld. Vooraf heerlijke dolmadakia (opgerolde wijnbladeren met een vulling van rijst, kruiden en mint) en feta saganaki (in de oven gesmolten kaas met stukjes tomaat en paprika). Daarna hadden we allebei gestoofd rundvlees, maar op verschillende manieren bereid. Helemaal goed!
Traditiegetrouw zijn we dag begonnen met een lekkere frappé op ons strandbedje.
We hadden afleiding genoeg, want Jorgos (een van de jongens van Costas) had opdracht gekregen om de parasols en de bedjes wat verder uit elkaar te zetten. De oudere bedjes moesten dan naar achteren en dan zou het wat meer privacy opleveren voor de strandgasten en dus misschien wat drukker worden.
Nu hebben wij Costas een van de vorige keren geadviseerd om de parasols in een ijzeren pijp met een betonnen voet te zetten. In de eerste plaats konden ze dan niet omwaaien en in de tweede plaats konden de strandgasten ze dan niet verplaatsen. Tot onze verbazing heeft hij dat advies destijds opgevolgd en zet trouw elk voorjaar de betonnen voeten met de ijzeren pijpen in de grond.
Jorgos mocht vandaag die dingen dus opgraven en verplaatsen. Je ziet dan gelijk waarom de Griekse economie nog wel wat impulsen kan gebruiken. Hij staat meer na te denken en op zijn manier met de strandgasten te overleggen, dan dat hij zijn handen laat wapperen. Wij waren rond 10 uur vanmorgen op het strand en om 4 uur had hij wel 7 parasols verplaatst! Hij was gesloopt. Nu is het wel een jonge knul van net 18 jaar en moet nog veel leren en dan is het weer leuk om te zien hoeveel credit Costas die knul geeft.
De kalamitha was tussen de middag trouwens erg lekker. Gegrild en oude George had de vis gefileerd. Volgende keer moet hij wel zijn bril opzetten, want er zaten nog aardig wat graten in. Maar een mens mag niet zeuren, zeker niet bij zulke goede bedoelingen.
Verder weinig nieuws, behalve dan het nieuwe sudokuboekje van Paul helemaal niks is. De opgaven kloppen gewoon niet. Er hoort maar 1 manier van oplossen te zijn en als je op het eind nog zelf kan kiezen waar je bepaalde getallen neerzet klopt het echt niet. Volgens Costas is dat Grieks……
En zo dadelijk? We zullen vast ergens aan de haven een hapje eten. Wie er wint, de Octopus of de Captain’s Table laten we morgen wel weer weten.
Kali orexi (eet smakelijk)