Lekker dagje Milos

Vanmorgen hadden we een langzame start. Dat mag ook wel eens.
Op ons gemakje in de auto gestapt en op weg naar het meest noordelijk gelegen plaatsje, Appolonia (ja, op Milos hebben ze dus ook een plaats met die naam, net als op Sifnos).

Omdat het een weg heen en weer terug is, hadden we afgesproken eerst naar het verste punt te rijden en dan op de terugweg wat stops te maken. Nou, dat was een hele reis. Wel 11 kilometer!
Appolonia blijkt een heerlijk appartementenstadje te zijn dat (alweer!) aan een baai is gelegen met een mooi zandstrand. Er komt een paar keer per dag een ferry naar Kimolos, dat je zo kan zien liggen. Wij vonden het er erg relaxed en een volgende keer weten we waar we een onderkomen zoeken!
Na nog even rond gekeken te hebben in de auto maar weer.
Even onder Appolonia moest een opgraving liggen van een stad, waarvan een groot deel in de zee is verdwenen, maar waarvan nog een ander deel in verwoeste staat is overgebleven. We moesten onze fantasie wel heel erg aanspreken om er nog iets van te kunnen maken. Foto’s van rotspartijen hebben we niet gemaakt…..

Vlakbij was het wel weer erg gaaf. De zee had de kalkachtige kust daar behoorlijk uitgesleten, wat een indrukwekkend tafereel opleverde. Er was niet alleen een diepe inham, maar er zijn in de loop der tijden ook natuurlijke bruggen ontstaan. We zouden er alleen niet graag met het autootje overheen rijden….
Weer een klein stukje verder eenzelfde soort kust. Het grappige was alleen dat hier vrijwel niemand te zien was. Wel waren de resten van onze weggooimaatschappij duidelijk te zien, helaas.

Een kilometer of drie verderop lag een plaatsje, dat die naam niet eens verdient. Meer een gehucht met een paar huizen, maar wel met een heel leuk strand, met lekkere golven.
Daar waren we wel aan toe. Als je echter even doorliep en er een paar natte slippers voor over had, kwam je op een volgend strand en daar lagen maar twee mensen.
En wat doe je op zo’n stil strand? Juist, je houdt je zwembroek lekker droog!

Na een lekkere duik en een beetje zon hebben we nog een blik geworpen op de meer zuidelijke kant van het eiland. Ook mooi, met behoorlijk wat groen struikgewas, maar veel stiller dan de noordkant. Hier ook leuke zandstranden, maar aangezien wij voor een volgende keer ons oog op Appolonia laten vallen, zullen wij ze waarschijnlijk niet bezoeken.
We kregen wel een mooi uitzicht over de kratermond van Milos. Over het water zie je links Plaka op de berg liggen en in het midden Adamas, waar alle grote ferry’s aanleggen.
Ook een apart gezicht was een oud vervallen huis – wat volgens ons ooit een villa is geweest – met daarboven de moderne windmolens.

Strakjes de boel een beetje inpakken en een hapje eten. Morgen wacht ons weer een bootreis. Naar …… Santorini.