Paros - de vlindervallei

In ons vakantiebijbeltje hadden we gelezen dat er op Paros een vlindervallei is. Er staat wel geschreven dat de vlinders tot augustus te zien zijn, maar dat konden we ons niet echt voostellen. De herfst laat zich hier nog lang niet zien….
Dus op naar de vlindervallei.
Langs een alternatieve route (wanneer niet?) – dus grotendeels onverharde weg – zijn we door de bergen richting vallei gehobbeld. Het was weer goed dat de Matiz een achteruit heeft, want je rijdt zomaar verkeerd. En dan is draaien niet altijd direct mogelijk.
Vrij hoog in de bergen kwamen we langs het klooster Ag. Theodori. Het zag er jammer genoeg erg gesloten uit, dus verder hobbelen maar weer.
Na een paar fantastische vergezichten kwamen we aan in de vlindervallei.
Je betaalt een vrijwillige (nou ja, vrijwillig….) bijdrage van € 2,00 per persoon om naar binnen te komen. Want het heet dan wel vallei, maar het is eigenlijk een hele grote tuin. Er staan veel verschillende bomen en struiken, vooral waar vruchten aan komen. Het gebied wordt bevloeid door een natuurlijke bron, waar het hele jaar door water uit komt. Er schijnt ooit een Byzantijnse watermolen te hebben gestaan. Toch wel een bijzonderheid in de bergen. Het is dus erg groen. En we hadden gelijk. De vlinders waren er nog. Volop. Eigenlijk is het maar 1 soort, maar die komt dan ook zo veel voor; hele kolonies. Leuk is dat de gesloten vleugels een witte tekening op een donkere ondergrond laten zien en als ze en beetje geopend zijn en ook als ze rondvliegen, dan zie je rood.
Op de terugweg hebben we nog een blik geworpen op het plaatsje Aliki. Dat ziet er ook heel leuk uit. Een haventje, met daaromheen aardig wat terrasjes en een leuk strandje. Gaan we nog een keer wat langer naar toe.
Intussen waren de magen gaan knorren, dus zijn we naar het appartement gereden en hebben onderweg nog wat boodschappen gedaan. Urs kan ook in Griekenland een lekker eitje bakken!

Eigenlijk bevalt het ons hier op Paros heel best. We zijn ook een beetje uitgehopt. En – zo vinden we – je moet ook voor de toekomst nog wat eilanden op je wensenlijstje laten staan.
We gaan morgenochtend maar even aan de eigenaresse vragen of we nog wat langer (tot dinsdag) kunnen blijven, zodat we dan de ferry kunnen nemen naar Pireaus.
Er is op Paros nog genoeg te doen en dat strand – het Golden Beach heet het – blijft trekken ….
We lazen dat de baai, waar ons strandje aan ligt, één van de beste plekken in Griekenland is om te windsurfen. In 1993 zijn hier de wereldkampioenschappen gehouden. Er wordt ook nu volop gesurft. Geweldig om te zien wat een snelheden er gehaald worden door de geoefende surfers.
Ook leuk zijn de beginners. Goed dat de bodem heel langzaam afloopt en ze dus weer gemakkelijk kunnen opstappen.
Wij kijken en genieten wel …..

Nog een noot voor onze lezers Jos en Alie. Onze Grienkenlandbijbel is een uitgave van Capitool Reisgidsen, de Griekse eilanden. Ook kunnen wij de website http://www.angelfire.com/super2/greece/indexnl.html van harte anbevelen!