Weer naar Skiathos

De bbq gisteravond was perfect. Allerlei salades, tzatziki, zes soorten vlees, lekkere toetjes en alles even lekker. Een paar glaasjes wijn en een ouzo tot besluit. De misselijkheid van Urs is ook gelijk bijna verdwenen. Dat werd lekker slapen voor ons.
En die verwachting kwam uit. Na een lekkere nachtrust waren we bijtijds uit de veren.
De koffers waren al grotendeels gepakt, dus na het ontbijt konden we die parkeren bij de receptie en moesten we de tijd zien door te komen tot kwart over twee, want dan kwam de bus ons halen.
Nou, dat is allemaal prima gelukt door wat te slenteren door Skopelos-stad en langs de kust.
Om kwart over drie vertrok de ferry en waren we weer op weg naar Skiathos.
De appartementen Vassilias Beach zijn ons op het lijf geschreven. Een lekker terras voor de deur, dan een grasveld en een wijds uitzicht op …. Skopelos. Kunnen we niet vergeten dat we daar ook geweest zijn.
En tot het grote geluk van Urs stond al snel de huiskat voor de deur om eten te bietsen. Daar gingen de laatste plakjes kaas uit Nederland!
Het is wel allemaal heel erg steil. En als we steil zeggen, dan bedoelen we ook steil.
Dus via de receptie maar heel snel een auto besteld. Om acht uur vanavond wordt hij afgeleverd. De receptie heeft wel een desk, maar is verder volgens ons gewoon een soort woonkamer, waar ook oma en háár moeder bivakkeren.
De supermarkt was ongeveer 100 meter verderop, zei de dame die ons hielp.
Dat waren dus de overbekende Griekse meters. Tel ze maar minstens dubbel!
En het ging lekker bergop naar de super en we begonnen de moed al bijna op te geven, toen we een mevrouw tegen kwamen met een plastic tasje met boodschappen. “Nog maar 5 minuutjes.”, wist ze ons te vertellen en heuvel af.
Ja mooi, heuvel af betekent straks weer heuvel op.
Met water, wat zoutjes en een blik kattenvoer stonden we moed te verzamelen om terug te lopen. Paulus had er duidelijk geen trek in, want de taxi die net aan kwam rijden stopte gelijk toen hij zijn hand op stak. Er zaten al wel mensen in, maar die € 4,00 was het ritje meer dan waard!
Terug bij het appartement blijkt de huiskat nog een kleintje te hebben van naar schatting vijf weken. Dat is naar! Niet echt dus.
Die beesten zijn net holle vaten. Je kan er voer in blijven gooien.
Om half negen was de auto afgeleverd – valt nog mee voor Griekse begrippen wat tijd betreft – en konden wij zelf ook aan de maaltijd.
Er zit beneden bij het strand een taverna, dus gingen we daar maar naartoe. Wel even zo gemakkelijk. Je krijgt daar in ieder geval ruim bemeten porties. Het was maar goed dat de bestelling van het tweede bord spaghetti nooit is doorgekomen…
Met een volle buik de berg weer op en met een stinkasem konden we gelijk de poezen weer wat eten geven voordat we het mandje indoken.
We gaan het hier best naar onze zin krijgen!