verrassend Ikaria

Gisteren hadden we eigenlijk niet zo’n positief gevoel bij Ikaria. Dat kwam voornamelijk door de aankomst in Ag. Kirikos. We raden dan ook iedereen aan zo snel mogelijk daar weg te gaan. En Therma ligt vlak om de hoek en is best een aardig plaatsje. Je moet niet te veel letten op de gemiddelde leeftijd van 103 jaar, mar dan is het best te doen. Heel relaxed, vooral aan het eind van de middag. Alle winkels zijn dicht en de oudjes liggen waarschijnlijk allemaal aan de oplader. Lekker eten kan je er ook. Er is eigenlijk maar één weg en die leidt naar het strand(JE). En rechts ligt een hamam annex jacuzzi-badhuis. Daarvoor is een restaurantje dat op het eerste oog helemaal niks lijkt, maar het eten is er voortreffelijk en de bediening super. Ze staan te popelen om de bestelling op te nemen en aan je uit te serveren. Dat komt misschien omdat wij de gemiddelde leeftijd aardig omlaag brengen…. (Urs dan, Paul wat minder).
Wat deden wij vandaag?
Nou heb je op Ikaria niet zoveel mogelijkheden. Je kan een rondrit maken, maar dan mis je een stukje van het eiland. Je kan ook doorrijden aan de noordkant en dan moet je uiteindelijk weer een stukje terug. Wat maakt het uit? Je hebt alle tijd.
Hard rijden is uit den boze, tenzij je levensmoe bent. Er is werkelijk geen recht stukje weg te bekennen, de gemiddelde snelheid ligt tussen de 35 en 40 kilometer.
Maar dat maakt helemaal niets uit, want het is werkelijk een prachtige route, met elke keer weer een ander uitzicht, andere begroeiing, groen, groen en nog eens groen. De meeste soorten bomen en struiken kennen we niet eens. Olijfbomen, citrusbomen, dennenbomen, die kennen we wel. Maar de rest? Oh ja, brem. Die kennen we ook en oleanders. Maar dan houdt het wel op, maar er zijn nog tientallen andere bomen en struiken. Soms voelen we ons een beetje dom.
Strand herkennen we op zeker! Na ongeveer 2 uurtjes (of was het korter?) kwamen we tussen Gialiskari en Fiskaro een heerlijk zandstrand tegen, met een zee waar we echt geen nee tegen konden zeggen.
Dus auto geparkeerd, trapje af en liggen na een verfrissende duik.
Na 2 uurtjes en nog een duik was het wel weer goed om verder te gaan. Wéér genieten van de uitzichten en het groen. De bougainville (die kennen we ook!) bloeit overal nog heel uitbundig en is altijd weer een feest om te zien.
De terugweg – zo heet dat toch als je richting hotel gaat – was eigenlijk op een gegeven moment gewoon een voortzetting van de rondrit. Het is echt gaaf als je op een gegeven moment zowel links als rechts van je zee ziet, terwijl je toch echt ruim 800 meter hoog zit!
Terug in Therma dachten we bij de supermarkt wel even iets te eten te kunnen scoren. Mooi dat alles dicht was! Gelukkig zijn altijd de kiosken open. Behalve sigaretten – ook niet onbelangrijk – kan je daar koude limonade en water kopen, maar ook een ingepakte fabriekscroissants of een zakje chips. De ergste trek was weer gestild.
Tijd voor een douche, alle indrukken van de dag verwerken en dan is het weer tijd voor een hapje.
In het restaurantje werden we ontvangen alsof we er al jaren komen.
De rest hebben we hiervoor al verteld. De barbounia was trouwens heerlijk.
Morgen weer bijtijds op voor de ferry terug naar Samos. Zou het er dan toch van komen?